SP Elazığ İl Başkanı İbrahim Hacıbekiroğlun'dan Ramazan Eğlencelerine Tepki‏

Yayınladığı mesajında Senelerdir belediyelerde bir “Ramazan Şenliği” furyası ile ahlak sışı etkinliklere imza atıldığını dile getiren Hacıbekiroğlu," Şarkı severlere şarkı, türkü severlere türkü, ilâhî severlere ilâhî… Vur patlasın, çal oynasın. Teravih vaktinde şarkı, türkü, eğlence… Adı üstünde şenlik!.. Memlekette şenlik var… Nasılsa belediyelerde para çok. Nereye harcayacaklar. Parayı koyacak yer kalmadı. İyisi mi harcamalı…" ifadelerine yer verdi.

İslam dünyasında ki sıkıntılara değinen İbrahim Hacıbekiroğlu, "Dört bir yanımızda, ya da uzak yanımızda oluk oluk Müslüman kanı dökülüyor. Biz ise burada “şenlik” yapıyoruz. Bu bize yakışır mı? Selahaddin Eyyûbî, ancak ölmeyecek kadar yermiş, yüzü gülmezmiş, gece gündüz düşünürmüş. “Kudüs kâfir işgâli altındayken ben nasıl gülebilirim?” dermiş. Devamlı Kudüs’ü nasıl kurtaracağını, İslâm coğrafyasını bütünüyle kâfir istilâsından nasıl kurtaracağını düşünürmüş. Bizde ise şimdi şenlik düşünülüyor. Paranız çoksa (gerçekten çok. Bazı belediyeler emlak vergisine yüzde beş yüz zam yaptı. Bu, yüz küsur gelir kaleminden yalnızca biri. İnanın birçok belediye devlete bile borç verebilir) fakir fukaranın yüzünü güldürmek için harcayın, mülteci kardeşlerimizin, yetimlerin, dulların, düşkün durumda olanların, gâzilerimizin, şehit evlatlarının yüzünü güldürmek için harcayın. " dedi

Hacıcekiroğlu açıklamasını şu sözlerle sürdürdü;

"Ramazan gerçekte bir şenlik ayı değil, ibadet, zikir, tefekkür, biât, nefis terbiyesi, tedrisat, takva, ihlas ayıdır. Ramazan, uhrevî ticaret için insanın ayağına kadar gelen bir fırsattır. Sahur ile iftar vakti arasında yemeyen, içmeyen, ailevî münasebetlerine had koyan; gözünü, kulağını, dilini, hayalini haramlardan tecrit eden ve bir nevi melekiyet vaziyeti takınan Mü’min;  nefse, insî ve cinî şeytanların aldatmalarına karşı verdiği “büyük cihattan” galip çıkma yollarını öğrendikten sonra, “küçük cihad”ın kendisi için “çocuk oyuncağı” olduğunu anlayacaktır. İşte Ramazan böyle bir eğitim vermektedir.

Ramazan-ı Şerifte Mü’min, “Allahu Azimüşşan’ın mükerrem bir kulu ve bu dünyadaki değerli bir misafiri” olduğunu idrak eder. Kâinatın Yaratıcı, Sultanlar Sultanı olan Rabb-i Rahîminin Tekvinî kanunlarının âhenkle işlediğini, yeryüzünde ve gökyüzünde ne varsa hepsinin Allah’ı tesbih, tahmid ve tekbir ile yâd ettiğini görür gibi olur. İmanı ziyadeleşir, Allah’a hakkıyla kulluk eden bütün mevcudatla kardeş olduğunu, meleklerle arkadaş gibi olduğunu hisseder. Sadece bugün yaşayanlarla değil, Âdem Aleyhisselam zamanından bugüne ve kıyamete kadar gelecek bütün hakikî Mü’minlerle kardeş olduğunu idrak eder ve yanında muazzam bir gücün bulunduğunu anlar. Bütün kâfirlerin izâfî gücü ve onların vücutları gözünde bir sinek kanadı kadar küçülür, ehemmiyetsizleşir.

Ramazan-ı Şerifte Mü’min; tıpkı hacca ve umreye giden Mü’min ve Mü’minelerin “Lebbeyk, Allahümme lebbeyk” diye haykırarak ve Hacerü’l Esved’i istilam ederek Allahu Teâlânın dinine bağlı kalacağına ve Allah’ın hükümlerini yeryüzünde hâkim kılmak için çalışacağına, bütün Mü’minleri kardeş bilip bu kardeşliğin hakkını yerine getireceğine dâir Rabbine karşı biat tazelemesi gibi, yüksek bir imanla ve “Allah’ın kulu” olduğunun idrakiyle biât tazeleyecektir. 
 

Ramazan, yalnızca bir ay yaşanılacak bir ay değil, o bir aydaki muazzam eğitim, terbiye ve cihad hissinin diğer aylara ve ömrünün sonuna kadar her anına aksettirme şuûrunun edinildiği bir aydır. Peki, Müslüman şenlik yapmaz mı? Yapar. Allah’ın izniyle yapacaktır da… Kudüs bütünüyle Yahudi tasallutundan kurtarıldığı, Telaviv’de, Paris’te, Londra’da, Roma’da, Madrit’te, Pekin’de, Moskova’da, Washington’da Ezan-ı Muhammedî okunmaya başladığı zaman Müslümanlar şenlik yapacaktır. Belediyeler “şenlik” paralarını o güne saklasın…"