Wayne Rooney: Everton ilk grevciyi imzaladı

Burada, onu keşfeden eski Everton keşifcisi Bob Pendleton'un gözünden, Rooney'nin yükselişi ve dönüşüyle ​​bağlantılı olarak gelen vızıltıları, gözyaşları ve sert sıkı Goodison köklerini öğreniriz.

İlk önce Wayne Rooney'nin Long Lane, Walton'daki Jeffrey Humble sahalarındaki oyununu gördüm. Dokuz yaşındaydı ve gol atmak için yaşıyordu. Bu utangaç genç adamın İngiltere'nin en büyük golcüsü olacağını sanmıyordum, ancak iki yıl içinde gerçekleşeceğinden kesinlikle eminim.

Rooney'nin ismi, Liverpool'un Walton ve Kirkdale Pazar Ligi'nin oynandığı düzinelerce ya da diğer sahalarda konuşma noktasıydı.

35 yıldan fazla bir süredir her hafta oradaydım; her türlü rolü gönüllü yapıyordum. Belli bir Pazar günü, Wayne'in oynadığı Copplehouse Boys'dan 4.50 £ almak için iki yıl önce - 11 yaş altındaki oyuncular için oynamak zorunda kaldım.

20 metreden bir gol attı ve eğlenmek için top oyundan atarak şansın olduğu bir ortamda topu ağlara gönderdi. Ona netice gelen memnuniyeti görebildiniz - ondan tekrar tekrar döktü. Çok küçük ama o kadar güçlü ki, topu geri alması gerekiyorsa, topu geri isteyecektir.

Yöneticisine "Büyük Nev" baktı ve yanıtı bir gülümseme ve şansla bağlanmıştı. "Ver şunu, Bob, onu Everton'a götürürsen akademide olacak ve bizim için oynamayacak, sadece yeni imzaladım."

Everton'u 1948'den beri haftalardan bir hafta takip ettim ve kulüp için keşif yaptık. O yıllar boyunca, bu gün en önemli şeylerden biri olurdu.

Wayne'in ebeveynleri Wayne Sr ve Jeanette'le sohbet ederek, rahatlamam için Evertonians olduklarını açıkladı. Babasının büyük mizahı vardı ve doğal olarak sevinç duyuyordu. Genç Wayne'in Perşembe günü Bellefield'e - Everton'un eğitim sahasına - geleceğini kabul ettik. Pürüzsüz bir anlaşma o zaman? Oldukça değil.

'Liverpool bekliyorlardı'

Rooney'nin annesi Jeanette ve babası Wayne, onu Everton'a götürdüklerini görmek için sevinç içinde

Wayne Liverpool'la önceden eğitim almıştı ve ne olursa olsun çalışamamıştı. Ancak vızıltılar büyüdü ve Everton'a yaptığı ziyaretten iki gün önce Salı günü onunla konuşmaya çalışacaklarını duydum.

Bellefield gezisini 48 saat ileri taşıdık. Liverpool'un tam olarak nerede olduğu söylendiğinde Liverpool onunla konuşmayı bekliyordu.

Çocukları Bellefield'e götürebilirsin, sinirlerle sertleşirler. Sonuçta bunlar büyük yerler. Wayne değil, sevgisini kaybetti. İçeri girdiğimizde başıboş topları toplayıp onları ağa çarptı.

Uzun yıllardır kulübün gençlik organizasyonundan sorumlu olan Ray Hall ile konuştum ve "Ona imza atmanız gerek" dedi.

Ray daha iyi bir görünüm almalısınız mı diye merak ettiler - normalde olanlar - ve neden bu kadar işe alındığımı merak ettim. Elbette, Liverpool'un tekrar deneyeceğinden korktum ve bu işi yapmaya çok kararlıydım.

O dönemde yöneticisi olan Joe Royle, ofise çağırıldı. Şimdi görebiliyorum. Wayne, yine güvensiz kaldı, sandalyesinin hemen altındaki masanın üzerinden kayarmıştı.

Joe ile konuşmaktan büyük heyecan duyan babasına "Sakin ol," diye mırıldandı.

Bana güvenen Ray için tüm kredi. Ancak o ofiste, o anahtar gecede Wayne o yaşta olduğu gibi aynıydı. Utangaç ve şaşkın bir şey, bir top gibi şekillendirilir. Ancak, açık konuşalım, o utangaçlık her sahaya doğru yürürken buharlaştı.

• Analiz: Rooney için canlanma, yenilenme ve tamamlanmamış iş
• Rooney: Man Utd mu büyük ya da haksız sevilmemiş mi?
• Watch: Rooney'nin Goodison hedeflerinin üçü

Bugün puan mı "Evet, altı ..."

Rooney'nin erken Everton kariyeri Bob Pendleton (solda) ve Ray Hall (sağda) tarafından şekillendirildi.

Genç adam hızla Everton'a geçti. Talimat verildiğinde dinlemediğini düşünen bir iki kişi vardı, çünkü topu havada tek tek atacaktı, sonra da dışarı çıkıp sorulan şeyi yapıyordu, bu yüzden yakında gösterdi onlar.

Oldukça erken bir golle Kasper Schmeichel ile genç bir Manchester United tarafında geçilen bir tekme attı. Hâlâ bu gün konuşuldu - anlaşılan her ebeveynin çırptığı. Bu hikayeler o tarihte bana gönderildi ve ben sadece ailesi için telafi edilmeliydim. 11-12'ye gelindiğinde uçuyordu, özel bir şey dokunması onunla geldi ve birisine vurduğunda sadece düdük çalıyordu.

Bana Walter Smith'in yönettiği zaman, Everton'un gençlik kuruluşunda sahip olduğu bu mücevherden haberdar edildiği söylendi. Onu bir oyunda görmek istedi, böylece biri örgütlendi ve Wayne işi yaptı.

Yıllar sonra, Gençlik Kupası'ndaki White Hart Lane'ndeydik ve aralıktan birisine girdi. Glenn Hoddle ve David Pleat, "onu nereden buldunuz?" Diyen bir görünümle Everton heyetine döndü.

Gençliğinde bazen Goodison'un dışında bir çift ücretsiz biletle beklerdim. Futbol görevleri yüzünden genellikle geç olurdu ve ilk 10 dakikamı kaybedeceğim. "Bugün oynuyor musun?" Sormuşum Tekrar utangaç, cevap verir: "Evet." "Puanı aldın mı?" Düzenli olarak geri gelirdi: "Altı." Ve eldeki biletler, bir flaşla kapanırdı.

Söz konusu şehir onun etrafında yayılmıştı. Fakat onu tutmak için bir yol vardı. Kulübün eski oyuncusu ve yöneticisi Colin Harvey'e ibadet etti. Dinlemiyorsa, birileri "Doğru, Colin Harvey'e söylerim" derdi. Wayne anında hareket ederdi.

Mesleki şartları 16'ya geldiğinde onun için çok mutluydum. Tony Hibbert'ı çocukken de Everton'a götürdüm ve aldığınız tatmin harika.

Evimden West Derby Köyü'nü ziyaret etmeyi ve insanlardan bahsederken işitmeyi sevdi. Her zaman, Wayne'in yapamayacağını söyleyen garip olanı alırsınız, ancak şunu söyleyebilirim: "Hayat kazanıp aileye yiyecek koydukça hep endişelendiklerim bu" dedi.

'Gözlerimizi ağlıyorduk'

Sonra Ekim 2002'de Arsenal oyununa geldi - Everton, 30 maçta kaybetmemiş bir tarafa karşı berabere kaldı.

Ailelerimin hepsi sezonluk bilet sahipleridir ve oğlum Robert'ı yanımda, eşim ve kızlarla birkaç sıra önünde tuttum.

Son dakikada topu sadece 16'ya düşürdü ve Robert'e: "Bu vuracak" dedi. Sevgili Ben. Robert'in gözlükleri, net vuruşta hepimizin karanlık olduğu yüzünü asıyordu.

Everton için üç büyük Rooney golü

Ne yaptığını şaşkına çevirdiğimi hatırlıyorum.

Bütün aileler çıkışlardan biriyle buluştu ve ben yürüdüğümde kızlarımın gözlerinin dolduğunu görebiliyordum. Ben duygusal bir erkeyim ve hepimiz gözlerimizi ağlamış durumdayız. İnanılmaz bir histi.

Wayne'nin annesi de köşeyi dönmüştü ve yüzü her şeyi söyledi, çok sevindi. Söylemeye gerek yok, bütün pub oyundan sonra benimle konuşmak istiyor.

Karaoke, vaftiznameler ve bazı kariyer

Arsenal'e karşı attığı altı ay içinde İngiltere için oynuyordu. Her şey çok hızlı gerçekleşti.

O zaman Manchester United taşındı ben o olur onları ve İngiltere kaptan günü sabırsızlıkla bakıyordu muhabirimize. Eminim.

Genç yaştan sadece onun lider olduğunu düşündüm. Evet, utangaçtı, ancak patronun kim olduğunu gösteren sahada işleri değiştirebilirdi. Wayne daima yanınızda yanınızda ve dışında olmak isteyen biriydi ve sanırım bu aileye geldi.

Bir nişan partisi veya vaftiz edildiği zaman, bir davet alma eğilimindeyiz. Unutmadılar ve onlardan hoşnut oldular.

Aintree'deki 18. doğum günü partisine davet edildi. Bir evin çoğundan daha büyük bir güvenlik çitinin ardında, art arda yanıp sönen kamera ışıkları vardı, çünkü ne kadar büyük olduğunu gördünüz. Wayne'in düşüncesine değil, karaoke yapıyordu ve arkadaşları bunu hep seviyordu. 'Beyaz Pele' bazıları onu çağırdı.

Ve kariyeri devam etti. Onu İngiltere'ye kaçırdığını görmek her zaman bir sevinçtir ve ülkesindeki puanlara baktığım zaman sık sık TV'den başını sallayıp derhal "dostum" diyerek, köyün içinden yürüyerek geçebileceğimi bilerek güvende olacağım. İyi oynadığını söyleyen her arkadaşı.

Hala insanlar bana bir sonraki büyük şeyi anlattılar. "Rooney'den daha iyi olacak" diyorlar. Ve işte böyle devam ediyor. Benim sözüm ona biraz kariyer yaptı.

Wayne Rooney, golcülük şeması ile İngiltere'nin başını çekti

'Eve hoş geldin Wayne'

Ve şimdi evde. Bazı insanlar Wayne'in ailesinin Everton'ın hayranları olmadığının farkında olmayabilirler, gerçek sert ölüler.

İyi bir süre için geri geleceğini düşündüm, çünkü her zaman başka seçenekler olacaktı, dönüşün her zaman bir numara olacağını hissettim.

Elde ettiği her şeyi yapmış olsa bile, Everton'ın onun için ne ifade ettiğini bilmek, sevilen kulübü için Arsenal'e karşı gol atmak gibi futbolda hiç bir şey hissetmeyeceğine inanıyorum.

Birleşmiş Milletler'e girdiği gerçeğini ortaya çıkaranlar var, ancak o zaman anlaşma tüm taraflara uyuyordu. Her biri kendinize ait olmakla birlikte, giden ve sahip olduğu her şeyi kazanan bir genç adamın eleştirel olmak zor. Bu kupalara bakmak onun için güzel olmalı.

Bence Evertonians bir süre onunla gerçek bir zevk için braded olmalıdır. Kulüpteki genç oyuncular onu kafasını köşede sıkıştığını ve bunun sonucunda büyüyebileceğini düşüneceğim. Onlara Colin Harvey'nin kendisine olanı olabilir.

Sahada o verecek çok şey var. Geçen sezon United'da bazen çevrelerinden bir kısmını özgürleştirmek için o kadar çok şey yaptığını hissettim.

Bu, Goodison'a gidişimin 70. sezonum olacak ve onun adının tekrar söylenişini duymak için sabırsızlanıyorum.

Bir izci bir keresinde, Wayne'in çok iyi yaptıklarından hoşlanıyor muyum sordu. "Evet" dedim ve yanıtladı: "Yaptığınızdan emin olun çünkü böyle bir şey bulamazsınız."

Var olduğu kadar gerçek bir ifade.

Eve hoşgeldin, Wayne.

Pendleton (resimde, merkez) ve geçtiğimiz günlerde Everton'lu bir keşif oyuncusu olan Sid Benson'un, 2016'da kulüpteki antrenman sahasında kendilerine ait sahalar vardı